Kiedy palimy w kominku, zużywamy w sezonie grzewczym od 5 do 15 m³ drewna, w zależności od wielkości ogrzewanych pomieszczeń, częstotliwości palenia i pogody. To dużo, dlatego przed zakupem drewna do kominka, należy zastanowić się nad wyborem gatunku, miejsca zakup i składowania. Najlepiej sprawdźmy, jakie drewno ma dużą wartośc opałową i ładnie pachnie podczas spalania.
Do palenia w kominku najlepiej nadaje się drewno liściaste, ponieważ daje dużo ciepła, równomiernie się spala i nie tworzy dużej ilości dymu. Z kolei opał z drzew iglastych ma dużą zawartość żywicy, która w czasie palenia strzela (niebezpieczne przy kominkach otwartych), przez co kominek pokrywa się trudnymi do usunięcia plamami. Poza tym drewno iglaste tworzy dużo dymu, smolistego osadu i sadzy, które osiadają w przewodzie kominowym.
Grab - jego drewno jest uważane za najlepsze na opał (najwyższa wartość opałowa). Spala się bardzo wolno. Nie tworzy okazałego płomienia, ale daje dużo ciepła
Dąb - ceniony jest za charakterystyczny przyjemny zapach, ale wymaga długiego suszenia
Buk - spala się spokojnie i długo. Ma wysoką wartość opałową, daje dużo ciepła.
Jesion - do kominka jest bardzo wydajny, ale także twardy, przez co sprawia problemy przy rąbaniu.
Olcha - źle się pali, jeśli nie jest dostatecznie wysuszona. Jej drewno jest natomiast uważane za jedno z najlepszych do wędzenia. Dodaje potrawom aromatu i poprawia ich kolor.
Topola (między innymi biała i osika) - ma bardzo niską wartość opałową i daje mało ciepła. Wilgotna nie płonie wcale, wysuszona – spala się bardzo szybko, dlatego nadaje się na podpałkę.
Drzewa owocowe - palą się powoli równym płomieniem. Wydzielają miły aromat. Drewno jabłoni, gruszy i wiśni jest wykorzystywane do wędzenia potraw.
Warto wiedzieć, że wysokokaloryczny opał oznacza rzadsze dokładanie do ognia. Duża wydajność drewna sprawia, że do ogrzania domu potrzeba mniej surowca, dzięki czemu oszczędza się też miejsce do składowania.
Miękkie drewno liściaste jest mniej kaloryczne, przez co mniej wydajne. Dla przykładu, topola ma bardzo niską wartość opałową i daje niewiele ciepła. Natomiast brzoza do kominka jest chętnie wykorzystywana, mimo iż ma średnią wydajność.
Dlaczego drewno musi być sezonowane?
W drewnie tuż po ścięciu drzewa jest aż do 70% wody. Zależy to od gatunku rośliny i od pory roku (drzewa ścinane zimą mają jej mniej). Takie drewno źle płonie, daje mało ciepła, dymi, a spaliny o dużej zawartości pary wodnej łatwo się osadzają na ściankach kominka i w przewodach kominowych, skracając ich żywotność. Większe są też straty ciepła, bo żeby móc spalić wilgotne drewno, trzeba zwiększyć ciąg powietrza, a to oznacza otwarty szyber.
Dlatego przed użyciem drewno kominkowe powinno być sezonowane, czyli pozostawione na jakiś czas, żeby wyschło. W tym celu najlepiej połupać je na szczapy – tak przygotowane szybciej schnie i jest od razu gotowe do użytku i przez co najmniej rok, a najlepiej dwa lata, przechowywać w pryzmach pod zadaszeniem.
W tym czasie jego wilgotność spada do 20%. Wartość opałowa takiego drewna wynosi około 4 kWh/kg, podczas gdy drewna o zawartości wody tylko około 2 kWh/kg. Szczapy nie powinny leżeć bezpośrednio na ziemi, żeby nie chłonęły z niej wilgoci. Lepiej ułożyć je na legarach lub ruszcie. To zapewni ich izolację od gruntu i dobrą cyrkulację powietrza. Wilgotnego drewna nie należy składować w nieprzewiewnych pomieszczeniach, bo może się zaparzać i pleśnieć.
Gdzie można kupić drewno kominkowe?
Nadleśnictwo (Lasy Państwowe) – oferowane jest tu drewno niesezonowane pocięte w bale i szczapy półmetrowej lub metrowej długości i grubości 7-25 cm. Można też kupić materiał opałowy gorszego sortu, na przykład odpady zrębowe (powinny mieć grubość nie mniejszą niż 7 cm i długość do 1 m) czy gałęzie (grubość 4-7 cm). Drewno kupowane w nadleśnictwach wymaga przygotowania (pocięcia i co najmniej rocznego składowania), ale jego zaletą jest cena – często trzykrotnie niższa niż drewna gotowego do użycia.
Tartaki i składy opałowe – oferowany surowiec jest zwykle sezonowany (ale to nie reguła) i sprzedawany w formie gotowych do użycia szczap.
Osoby prywatne, które są właścicielami lasów – opał może być już przygotowany lub wymagać pocięcia. Wszystko zależy od sprzedającego.
Gminy, urzędy miasta lub firmy przez nie wyznaczone do gospodarki zielenią na ich terenie – samorządy oferują sprzedaż drewna pozyskanego z wycinki na swoim terytorium (z różnych powodów). Zwykle ogłaszany jest przetarg na sprzedaż.
留言